Verslag Bispingen 30-5 tot 4-6 2017

3 juni 2017
Bij het wakker worden, zien we dat het regent. 
We besluiten het rustig aan te doen. Een beetje lezen, een beetje computeren. 
Na het middaguur knapt het weer op en we maken een ritje naar het mooie Brunaumeer. Daar maken we een fikse wandeling rondom het water en daarna doen we boodschappen. 
Tot besluit eten we bij McDonalds met uitzicht op de kartbaan van Ralf Schumacher. 
Het is een rustig dagje en in de aanloop naar onze 'verhuizing' naar Borgerede-Retwisch morgen is dat ook wel lekker. 
Brunausee
2 juni 2017
Vandaag gaan we ietwat bizarre dingen bezoeken; het omgekeerde huis in Bispingen, het heidekasteel Iserhatsche, ook bij Bispingen, en de Heideland Games in Hermannburg. 
Het omgekeerde huis hoeven we alleen aan de buitenkant te zien, want we hebben niet de behoefte om ons voor 6 euro in misselijkmakende omstandigheden te storten tussen gillende kinderen. Maar het is wel leuk om zo'n omgekeerd huis in het landschap te zien staan en het is vlakbij ons appartement, dus we pikken het even mee. 

Het heidekasteel Iserhatsche is een ander verhaal. Het kasteel is een vreemd, niet zo groot bouwwerk met een fantasierijke barokke inrichting. Je kunt er alleen in met een gids. We kijken even door de ramen naar binnen. Het ziet er nogal benauwd en klein uit, dus we zien van de rondleiding af. Maar de omgeving is werkelijk prachtig en bestaat uit een enorm park/tuin/bos vol met bloeiende rododendrons, vennetjes met kwakende kikkers, een meertje en hier en daar een bizar kunstwerk. 
We wandelen een hele tijd in de rondte en komen ogen tekort. Uiteindelijk komen we weer bij het begin. René wacht op een bankje op mij, want ik zie natuurlijk weer iets interessants om te fotograferen. Hij levert vast onze 'kettingen' in die je bij binnenkomst om moet hangen, zodat ze kunnen zien dat je hebt betaald. Een kleine gezette Duitse mevrouw probeert René aan zijn verstand te brengen dat je na het retourneren van de ketting geacht wordt het complex onmiddellijk te verlaten. Maar ja, hij gaat niet zonder mij weg. En wij willen graag op een bankje nog even uitrusten. Na 5 minuten verschijnt de dame weer en wijst naar de uitgang uitroepend 'bitte, bitte!'. We laten haar in haar sop gaarkoken, want we zitten daar prima, op slechts een paar meter van de uitgang, dus in onze ogen is er weinig mis. Daarbij lopen er in het hele park misschien een stuk of 10 mensen rond, van onoverzichtelijke drukte is geen sprake. 

Het is tijd om verder te gaan en we stappen in de auto, vol verwachting over wat we zullen aantreffen bij de Heideland Games onder de subnaam Celtic Folk Festival. Het is wel even zoeken in Hermannburg, want de aanwijzingen naar het festival zijn schaars te noemen. Eindelijk ontdekken we toch in de verte iets wat op een soort evenement zou kunnen duiden. Maar wat een teleurstelling; ze zijn alles nog aan het opbouwen. En dat terwijl in de aankondiging toch duidelijk vermeld staat dat het van 2-4 juni plaatsvindt. Helaas, geen sterke, stoere mannen die zich in het zweet werken om boomstammen en keien zo ver en zo hoog mogelijk te gooien. We wandelen over het terrein en bekijken de voorbereidingen die in volle gang zijn. We besluiten eerst maar koffie te gaan drinken en daarna te bekijken wat we gaan doen. 

Het wordt een bezoek aan Celle. Dat is een eeuwenoude plaats waarvan het grote centrum goed bewaard is gebleven en vol staat met vakwerkhuizen en huisjes en andere bezienswaardigheden. Inmiddels is het meer dan 26 graden geworden en in het zonnetje is het behoorlijk warm. Maar we wandelen toch door Celle en zien mooie dingen. We komen even bij op een terrasje in de schaduw en zien allerlei typen mensen voorbij trekken. Het seniorengehalte is hoog, evenals het aantal dikke mensen, ook jongeren. Bij de mannen zijn te hoog opgetrokken spijkerbroeken in combinatie met een geruit overhemd favoriet. Bij de dames vallen klaarblijkelijk te strakke shirtjes in de smaak. Na dit vermaak is het tijd om richting Bispingen te gaan. We zijn gewend aan de stille wegen hier, maar komen op deze vrijdagmiddag in de pinksterdrukte terecht. Het duurt wel anderhalf uur om die 60 km naar ons appartement af te leggen. Daar aangekomen ploffen we op ons balkonnetje met een glaasje wijn om tot de conclusie te komen dat het een bijzondere dag was.    

1 juni 2017
Als je op de Luneburgerheide bent, moet je natuurlijk ook naar de stad Luneburg. Dat is dus het plan voor vandaag. Net buiten het noordoosten van de stad is het Lune Klooster en dat proberen we ook aan te doen. 

Na ongeveer 45 minuten rijden over de inmiddels bekende mooie en rustige wegen langs landbouwgrond, heide en bossen, afgewisseld met dorpen met grote vrijstaande huizen en bloeiende rododendrons arriveren we in Luneburg. 
We worden aangenaam verrast; wat een leuke en mooie stad. Luneburg is een meer dan 1000 jaar oude hanzestad. Het redelijk grote centrum staat vol met oude huizen en huisjes. Er is een enorm plein en er zijn in ieder geval 2 grote kerken. Die bekijken we even van binnen. De Johanneskerk vraagt 1 euro toegang, maar de oude heer die geacht wordt de toegangsprijs te innen, is het daar niet mee eens. Hij vindt dat de kerk rijk genoeg is. Als René muntjes staat te zoeken wuift hij met zijn hand dat het zo genoeg is. Dat is toch wel apart. 
We wandelen een paar uur door Luneburg en genieten van de prachtige oude huisjes en kleine straatjes. 
Luneburg
Daarna gaan we op zoek naar het Lune Klooster. Dat klooster is niet zoals ik mij een klooster doorgaans voorstel. Dus geen mooie open gang met bogen. Het Lune Klooster is een soort complex met gebouwen en gebouwtjes, een kruidentuin en een groot grasveld met oude bomen. Een ingang kunnen we niet vinden en daarom dwalen we gewoon maar over het complex en daar is genoeg te zien en te beleven aan oude sfeer. 


Het Lune Klooster
Ook deze dag is voorbij gevlogen en we keren met een voldaan gevoel terug naar ons appartement. 

De kruidentuin

31 mei 2017
De zon schijnt 's morgens door de gordijnen en dat ziet er dus veelbelovend uit. 
We ontbijten op ons gemak en maken plannen voor de dag. Eerst willen we Bispingen nader bekijken. Bispingen is een uitgestrekte gemeente en beslaat verschillende dorpen. Wij zitten in Volkswardingen, zo'n 6 km van het centrum van Bispingen. Daarna komt de omgeving van Schneverdingen aan de beurt en vervolgens Soltau met de Designers Outlet waar René wil kijken of hij zijn zomergarderobe kan aanvullen. 
Bispingen is een plaats zoals er hier veel zijn. Alles is netjes, ruim en goed onderhouden. Er staan alleen vrijstaande huizen in verschillende stijlen - klassiek, modern, traditioneel -  met grote tuinen. Overal staan grote rododendrons in bloei.
We lopen langs de grote kerk door naar het historische kerkje uit de 14e eeuw en kijken even binnen. Het kerkje is in 1976 gerestaureerd. 
Het schaap is het symbool van de Luneburgerheide en overal kom je wel afbeeldingen en beelden van en met schapen tegen. 

Over hele rustige lange rechte tweebaanswegen met strak asfalt rijden we richting Schneverdingen. Onderweg zien we veel landbouw, afgewisseld met bossen en heide. De hei bloeit nu niet, maar we kunnen ons wel een beetje voorstellen hoe prachtig het er uit zal zien als dat wel het geval is. 
Bloeiend wollegras.
Halverwege Schneverdingen zien we een heel lief begraafplaatsje en we stoppen daar even. Wat een rust en wat een mooie omgeving voor een begraafplaats. 

Net voor Schneverdingen ligt het natuurgebied Pietzmoor. Vroeger werd hier turf gestoken, maar in de jaren zeventig werd het terrein teruggegeven aan de natuur. De turfputten staan nu vol water. In het voorjaar bloeit het wollegras. We treffen het, want ook nu nog staat het wollegras in bloei.  
De wandeling door het gebied loopt voor een groot deel over een vlonderpad over de vochtige grond. Het is genieten van de uitzichten, het water, het wollegras en alles wat erbij hoort. 



Na Pietzmoor rijden we nog even door Schneverdingen dat groter is dan we dachten. 
Maar we stappen niet uit, want de bestemming is de Heidetuin iets na Schneverdingen. Ook weer een mooie omgeving en de tuin beslaat best een groot gebied. Alles is netjes ingedeeld in bloeiperioden en voorzien van teksten.

Dan gaan we richting Soltau. Daar gaan we rechtstreeks naar de Designer Outlet dat net buiten het stadje ligt. René slaat zijn slag en schaft schoenen, 2 polo shirts en een broek aan van bekende merken met ruim 40% korting. 

Inmiddels is het tegen half 5 en is het tijd om boodschappen te doen in de grote supermarkt in Bispingen. Tegen 5 uur zijn we terug in het appartement en gaan tevreden op ons balkon zitten met een drankje om even bij te komen van de dag. 

30 mei 2017
Het is 10 uur 's morgens, de auto is ingepakt met vakantiespullen, de temperatuur is 17 graden en de kilometerstand staat op 33135. Hoogste tijd om te vertrekken naar het eerste onderkomen van deze vakantie; Pension & Ferienwohnung Familie Arndt in Bispingen, Luneburger Heide.

We rijden de A7 af richting Afsluitdijk. Het is een mooie rustige weg en we schieten lekker op. Op de Afsluitdijk drinken we koffie in het bekende tentje bij het monument. Verbazingwekkend dat daar, met uitzondering van de prijzen, praktisch niets verandert in de loop der jaren. 
De A7 loopt via Groningen helemaal door tot de Duitse grens, waar we een broodje eten. Na de grens komen we aardig wat wegwerkzaamheden tegen. Kilometers lang zijn er rijbanen afgezet en zie je geen beweging. Toch mag je maar 40, 60 of hooguit 80 km/u. Maar er zijn ook hele stukken waar je zo hard mag als je wilt. Inmiddels is de temperatuur gestegen tot 26 graden, maar de lucht blijft grijs.

Om 4 uur komen we aan in Bispingen en worden hartelijk verwelkomd door Frau Ann. Ze voorziet ons van veel informatie over de omgeving en legt uit hoe alles in zijn werking gaat. 
Het huis is omringd door veel bloemen in allerlei kleuren. Ons appartement is op de 1e etage, gezellig ingericht en werkelijk van alles voorzien. Uitzicht over het land vanaf het balkon. We pakken de spullen uit en zitten lekker op het balkon tot het gaat regenen. Tijd voor de blog. 

Klik op de foto voor een groter beeld. 


Kunstig opgemaakt bed. 

Zithoek, eettafel, balkon.

Uitzicht vanaf het balkon.



3 opmerkingen:

  1. Gelukkig goed aangekomen. Een gezellig onderkomen, zo te zien. Mooi uitzicht ook.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hans, dank voor je reactie. We zitten hier inderdaad prima. Geen toerist te zien, sowieso heel weinig mensen, allemaal heel relaxed en schoon.

      Verwijderen
  2. Gezellig om te lezen wat jullie de afgelopen dagen hebben beleefd en gezien! Ik wens jullie een prettige en voorspoedige reis naar Borgerede-Retwisch. Groetjes en prettige Pinksterdagen, Cobie.

    BeantwoordenVerwijderen