Zierzow 8-13 juni 2017

12 juni 2017

Maria kerk

De laatste dag in Zierzow en de laatste kans om Neubrandenburg te bezoeken. Het is wel bijna 60 km, maar we stappen toch in de auto. We hadden het idee gekregen dat het een grote en oude stad zou zijn. Neubrandburg is wel groot en oud, maar alleen de stadsmuur uit de 13e eeuw staat nog onwrikbaar overeind met de 4 beroemde poorten. We lopen een stuk langs de stadsmuur en hebben het idee dat die stadsmuur nog wel 800 jaar mee kan. Het centrum van de stad is heel ruim opgezet, maar niet buitengewoon oud. In de loop der eeuwen heeft Neubrandenburg te lijden gehad van oorlogen en grote branden.
Het is wel een aangename stad, rustig, ruim en ontspannen. Er is een enorm plein waaraan de Maria kerk staat, een voorbeeld van noord-duitse baksteengotiek en prachtig gerestaureerd. Een functie als kerk heeft het gebouw niet meer, tegenwoordig is het een concertzaal. We werpen een blik naar binnen. De buitenkant is prachtig, maar van binnen is alles strak en modern en er is een grote tribune.
We lopen naar het grote winkelcentrum dat ook aan het grote Marktplein grenst. Alle soorten winkels zijn vertegenwoordigd. We maken een rondje en René koopt nog een nieuw tasje, want die hij nu in gebruik heeft vertoont ernstige slijtage. Na een kopje koffie verlaten we Neubrandenburg en zetten koers naar Brug Stargard een paar kilometer verderop. De bedoeling is het middeleeuwse burcht complex te bezoeken. Het kost wat moeite om dat te vinden, want de borden zijn niet erg consequent. De ene keer donkerbruin met gele letters en een icoontje van een kasteel. De andere keer een simpel wit bord met alleen het woord Burg. Uiteindelijk helpt een vriendelijke mevrouw van het toeristenbureau in de bibliotheek ons goed op weg.

Kruidentuin Stargard

Ze zijn hier gek op wegen met kinderkopjes en dan het liefst van ongelijke maat. De weg naar boven naar de middeleeuwse burcht is ook voorzien van die kinderkopjes en als je de plaats van bestemming hebt bereikt, mag je blij zijn dat je auto niet uit elkaar gerammeld is.
Voor 3 euro mogen we de toren beklimmen, het museum bezoeken, de kruidentuin in lopen en over het hele complex dwalen. Ik beklim de trap die ze aan de buitenkant van de toren hebben gemonteerd. Je kunt daarna ook nog binnenin de toren een trap beklimmen, maar die nodigt niet echt uit tot deze heldendaad. Ik geniet al van het uitzicht bovenaan de buitentrap en zwaai naar René die beneden is gebleven. De kruidentuin is mooi en er staat veel in bloei. Het museum is leuk opgezet en er is veel te bekijken.

We rammelen weer de weg naar beneden en gaan weer richting Zierzow. Toch weer veel gezien vandaag.

11 juni 2017

Het belooft vandaag een warme dag te worden en daarom gaan we de schaduw opzoeken van het berenbos, het Barenwald Muritz in Stuer. Hier worden beren opgevangen die mishandeld zijn, zoals dansen door een ruk aan de ketting door hun neus. Ze kunnen op deze plek helemaal hun eigen dingen doen. Het lijkt dus niet op een dierentuin. De kans is aanwezig dat je helemaal geen beer ziet, omdat ze zich schuilhouden in het donkere bos. Maar we beschouwen de toegangsprijs als donatie voor het goede doel, dus als we geen beren zien is er geen man overboord.
Het ziet er allemaal netjes en verzorgd uit. We krijgen een foldertje met de namen van de aanwezige beren erop en wat ze voor vreselijke dingen hebben ondergaan.
We wandelen het bos door en net als we de moed  hebben opgegeven, zien we twee beren. Ze snuffelen een beetje rond en een derde schurkt zich lekker aan een boom.

Van Stuer rijden we naar Malchow, maar niet zonder weer een paar onverharde weggetjes te hebben genomen. Op een schaduwrijk plekje eten we ons broodje.

Malchow blijkt een drukke plaats. Het ligt als een soort eilandje in de Murtiz See en je komt er over een draaibrug en je gaat er weer af via een weg die door het water loopt.

Als we bijna bij ons appartement zijn besluiten we nog even in Sietow/dorf Sietow te gaan kijken. Een stil dorpje waar aan de haven een zondagse lamlendigheid heerst. Iedereen heeft het warm en er is niet veel activiteit. We nemen iets te drinken op een terrasje waar de bediening de nodige problemen oplevert. Uiteindelijk krijgen we toch wat we bestellen.

Daarna is het nog 2 km naar ons onderkomen. Gelukkig blijkt het daar heerlijk koel.

Raadhuis Malchow

10 juni 2917
Wanneer je hier in de omgeving iets wilt zien, moet je in de auto stappen. Je kunt ook fietsen huren, maar dan trap je je ongans en na een uur ben je nog nergens, want alles ligt ver uit elkaar. Het landschap is soms zacht glooiend, soms sterk glooiend en je komt afwisselend bossen en landbouwgrond tegen. De plaatsjes liggen ver uit elkaar, het is een heel dunbevolkt gebied. Overal stil en rustig, de huisjes met strakke goed onderhouden tuintjes en veel bloemen. Alle ellende van de wereld lijkt heel ver weg. Waar je je bij ons in het weekend door honderden mensen en auto's heen moet werken, kun je hier overal terecht en is er ruimte genoeg.
Van digitaal betalen hebben ze wel gehoord, maar het is vaak niet mogelijk. Parkeren betalen kan alleen met muntjes, supermarkten hebben soms wel, soms geen pinautomaat die je bankpas, laat staan Visa card, accepteert. En tot nu toe hebben we twee appartementen contant moeten betalen, dus gelijk honderden euro's uit de automaat trekken is noodzaak. Maar het is allemaal natuurlijk niet erg, het hoort bij vakantie.

Vandaag is het ook prima weer en we stappen in de auto om het een en ander te gaan bekijken. We beginnen met Basedow, zo'n 40 km ten noorden van Zierzow.
Onderweg zien we weer van alles op de provinciale wegen; fietsers, motoren, antieke automobielen, motor-met-zijspan (doet me denken aan de tijd van mijn vader) en tractors. Daardoor moet je steeds wisselen van snelheid. Lekker doorrijden is er vaak niet bij.

Het kasteel in Basedow. 

Bij het binnenrollen van Basedow kom je een café/restaurant/curiosa winkeltje tegen. De eigenaar staat buiten in het zonnetje de soep te bereiden in een hele grote pan op een vuurtje en hij roert alles om met een enorme lepel. Hier drinken we koffie en kopen een bijzondere handgemaakte kaars met klaprozen, die komt altijd van pas als cadeautje.
Daarna wandelen we naar het kasteel. Het is een beetje een landelijk kasteel. Het kasteel van Schwerin is groot en protserig, dit kasteel is wit, met bakstenen en straalt vriendelijkheid uit. Er is een mooie tuin en er hoort een landgoed bij waar koeien en schapen lopen. We maken een rondje en genieten van de sfeer. Bij het uitrijden van Basedow komen we langs een boerderij met 2 mooie zwarte paarden die het wel leuk vinden dat we even uit de auto stappen om gedag te zeggen.

Vriendelijk paard in Basedow.

Volgens de boeken en internet moet Gustrow Barlach een mooie oude plaats zijn en we rijden die kant op. Gustrow is wel een oude plaats, maar mooi vinden we die niet. Er staan oude gebouwen die verwaarloosd zijn of met lappen behangen in verband met restauratie. We dreutelen wat rond, nemen een ijsje en besluiten weer richting Zierzow te gaan. Onderweg missen we een afslag en daardoor komen we op smalle wegen terecht die leiden door mooie gebieden en leuke dorpjes. Een daarvan is Seedorf (waar heb ik die naam eerder gehoord) dat aan het water ligt. We duiken een onverhard weggetje op en komen na veel kuilen en stenen uit bij het water. Hier hebben we mooi uitzicht over een van de 800 meren, het Malchinermeer. Er komt een fuut voorbij die worstelt om een visje door te slikken. En in een plasje langs de oever komen zwaluwen om de beurt drinken. Kortom, een prima plek om ons broodje te eten.

We gaan weer verder en zien onderweg van alles, te veel om op te noemen. Tegen half 6 zijn we terug in ons appartement, na een toch wel vermoeiende dag.

Het meer bij Seedorf waar we ons broodje eten.

Onderweg zien we een motor met zijspan, iets uit vervlogen tijden.

 9 juni 2017
Gisteravond wachtte ons een verrassing; het bed bleek elektrisch verstelbaar!
Heel bijzonder; gedateerd meubilair en de rest, maar wel een verstelbaar bed...

We zijn hier snel gewend en het appartement is lekker ruim met een grote badkamer.
Na het ontbijt en koffie rijden we naar Waren. Waren ligt aan heel veel meren die allemaal in elkaar over lopen. Om daar het goede gevoel bij te krijgen, moet je een boottocht maken, zeggen ze. Oké, we storten ons dus in het toeristische botengebeuren. Hoewel, zo druk is het hier niet. We nemen plaats op het bovendek van een lange boot en laten ons varen over de Kolpinsee en de Fleesensee en weer terug naar Waren. Het is prachtig weer en we zijn blij dat we de gelegenheid hebben aangegrepen voor deze boottocht. Het weer voor de komende dagen is onvoorspelbaar en dan is het toch minder prettig op al die grote watervlakten.
Na 2 uur relaxen op de boot komen we terug in Waren. We besluiten het stadje een andere keer uitgebreid te bekijken, nu willen we even lekker bijkomen in ons appartement.

8 juni 2017

Vandaag nemen we afscheid van ons fantastische en luxe appartement aan zee in Borgerende. Ons volgende onderkomen staat midden in het boerenland van het oosten van Duitsland op de Seeplatte ofwel het Merengebied.

We hebben alle tijd om daar te komen en gaan op de heenweg naar Zierzow langs Schwerin. Daar moet een prachtig kasteel staan op een eiland in een meer en toegankelijk via een loopbrug. En inderdaad dat prachtige kasteel staat er. Alleen staat het voor een groot deel in de steigers. Op de een of andere manier treffen wij dat altijd bij interessante en historische bouwwerken, steigers.
Het slot is gebouwd in de 14e eeuw in opdracht van hertog Johan Albrecht I en in de 16e eeuw verbouwd voor meer comfort.
De DDR gebruikte het kasteel als school voor kleuterleidsters tussen 1952 en 1981. In die tijd verbouwde men het kasteel om gelijke lokale te verkrijgen, wat dus geen verbetering was.
Nu is een groot deel van het kasteel in de oude staat teruggebracht en wordt het gebruikt door het parlement van Mecklenburg-Vorpommern. Ook is er een museum in gevestigd. 
We kunnen om om het hele kasteel lopen. Er staan eeuwenoude bomen, er is een grote tuin met een loofgang en 2 beeldengalerijen en een oranjerie. Ook zijn er veel beelden van stoere mannen die vechten met leeuwen en andere dieren. Allemaal mooi en leuk.

We lopen ook nog even Schwerin zelf in. Schwerin was in de 11e eeuw al een nederzetting. Vanaf 1358 werd het de zetel voor hertogen. Nu is het de hoofdstad van Mecklenburg-Vorpommern. Er wonen ruim 90.000 mensen.  Een kopje koffie zou geen gek idee zijn en we lopen een bijzondere gelegenheid binnen. Hoge plafonds en zogenaamd antieke muurschilderen, kroonluchters maken het geheel af. De koffie smaakt zoals we die lang niet geproefd hebben; een kooksmaakje en een zure nasmaak, echt smerig. En de smaak blijft nog lang hangen ook.


We gaan weer verder en stoppen even in Plau am See, wat een erkend luchtkuuroord is. We willen eigenlijk hier alleen de antieke hefbrug over de Elde zien dien in 1916 is gebouwd. In 1945 werd de brug opgeblazen en in 1991 volgens het oude ontwerp weer opgebouwd. Toevallig gaan er een paar boten onderdoor, zodat we goed kunnen zien dat de brug in zijn geheel omhoog en omlaag gaat.

Nu is het nog maar een klein stukje naar het piepkleine dorp Zierzow. Ons appartement ligt op de begane grond en onderdeel van een groter huis. Gelukkig ligt de sleutel links van de voordeur onder een steen (er zijn 5 stenen), zoals ze ons hadden gemaild.
We komen van het toch geciviliseerde kustgebied met een klap in Oost-Duitse sferen terecht.
 Alles is aanwezig en we hebben zelfs een heel klein tuintje. Ruim en schoon is het ook. Maar de inrichting is erg gedateerd en de eettafel is voorzien van een plastic kleed met zonnebloemen. De kussens van het bed zijn voorzien van de tekst: Home is where the love is. Dat dan weer wel... De TV is enorm, de bank keihard. Maar we mogen niet klagen, alles is best gezellig en vakantie is voor ons ook afwisseling en die hebben we!