Borgerende 4-8 juni 2017

7 juni 2017
Onze laatste dag hier. Aangezien het gisteren een drukke dag was, doen we het vandaag wat rustiger aan. We gaan pas over elven op stap om wat dorpen ten westen van Borgerende te bekijken. 

We beginnen met Heiligendamm, ongeveer 4,5 km verderop. Een piepkleine badplaats, maar wel de oudste van Duitsland. In 2007 vond hier zelfs de 33ste topconferentie van de G8 plaats. Er staan mooie witte huizen en gebouwen. Een aantal is helemaal opgeknapt en ziet er stralend wit uit. Een aantal is duidelijk door de tand des tijds aangetast en van de witte kleur is niets meer te zien. Het houtwerk is verrot en de muren vertonen verval. Maar aan verschillende van de vervallen huizen wordt hard gewerkt om ze weer toonbaar te maken. De hele grote villa's worden verdeeld in appartementen die in de verkoop gaan.
Het strand is aardig breed en er is ook een pier. Die lopen we af en waaien daar flink uit. 

De volgende plaats is Kuhlungsborn. Dat blijkt een mondaine badplaats met veel toerisme. Hier is de langste boulevard van Duitsland met 4800 m. We wandelen door het dorp en nemen een ijsje. Intussen gaat het flink waaien en er vallen een paar dikke druppels. We eten ons ijsje schuilend voor de regen op. Maar het is al snel weer droog en we wandelen nog een stukje over de boulevard. 

Tenslotte gaan we naar Rerik dat aan de ingang van een schiereiland ligt. Onderweg daar naar toe eten we ons broodje. Noodgedwongen in de auto, want het weer slaat om en het plenst van de regen. Ook de wind is weer hard toegenomen. Twee senioren met helmpje op en een huurfiets weten niet hoe snel ze moeten schuilen onder een boom en ze kijken niet blij...
Bij een supermarkt stoppen we voor de nodige boodschappen. 

In Rerik parkeren we langs een doodlopende weg. Ondanks de regen stappen we even uit om een blik te werpen op het water. Aan de ene kant de zee en aan de andere kant een soort baai met witte koppen op het water. 
We hebben het al snel gezien en stappen weer in de auto. Met een kleine omweg rijden we terug naar het appartement. Daar komen we om ca. 16.00 uur aan en genieten van koffie in onze 'serre'.

In de mail lezen we dat de eigenaar van ons volgende appartement morgen niet thuis is, maar dat de sleutel links naast de deur onder een steen ligt. Ook apart!



6 juni 2017
Ondanks alle alarmerende berichten over veel regen schijnt ook deze ochtend gewoon de zon. 
Gisteren hadden we geen puf meer voor Rostock en het klooster in Bad Doberan en daarom gaan we proberen daar vandaag heen te gaan. 
We ontbijten eerst weer heel luxe op ons balkon met beglazing. Op deze manier is het net een serre. Maar we schuiven natuurlijk wel wat glazen panelen aan de kant, want een beetje frisse lucht is welkom.

We leggen de 20 km naar Rostock af en parkeren op een ontzettend hobbelig groot parkeerterrein langs de 'stadthafen'. De oude binnenstad ligt hoger en daarom moeten we een paar trappen beklimmen om daar te komen. We lopen de Kropeliner Strasse door en komen langs de Marienkerk waar even binnen lopen. De Nicolaikerk is niet om over naar huis te schrijven en de Petruskerk maakt ook niet veel indruk. Onderweg komen we langs mooie huizen en leuke pleintjes. Alles is een beetje een mengeling van Oostduits en alles wat daarna komt. De oude gebouwen en huizen zien er goed uit en er is duidelijk geprobeerd Rostock van de wat sombere Oostduitse sfeer af te helpen. 

We maken een bocht en wandelen langs het water waar druk gebouwd wordt aan een moderner aanzicht. Bij een leuk tentje drinken we koffie en daarna gaan we weer richting parkeerplaats. Dan zijn we wel al bijna 3 uur onderweg. We eten ons broodje bij de stadhafen.
Bij het verlaten van Rostock rijden we nog even langs het IGA-park, maar we hebben daar niet de indruk dat we iets missen als we het aan ons voorbij laten gaan.

Onderweg naar Bad Doberan doen we boodschappen in een gooi-en smijt supermarkt waar we lang moeten zoeken voordat we (bijna) alles hebben wat we willen. Gelukkig hebben ze wel koffiefilters, want een keukenrolvelletje als filter gebruiken is toch niet je-dat... 

Van het klooster van Bad Doberon is niet veel over. De ringmuur om het park uit 1290 is nog wel bijna intact. In het kloosterpark zijn allerlei overblijfselen van het klooster. Je kunt eraan zien dat het een groot en belangrijk klooster was. De kerk is gerestaureerd en werkelijk prachtig. 
Rene blijft buiten in het zonnetje zitten, maar ik wil wel 3 euro betalen om alles te kunnen zien.
Ik doe er nogal lang over, want voor me loopt een man die alles 5x fotografeert uit de losse hand met een dure Nikon en hij staat steeds in mijn beeld. Zijn vrouw loopt erbij met zo'n wolk om zich heen die uitstraalt 'wat ga je in vredesnaam thuis met al die foto's doen'. Later zien we haar met de hond in het busje zitten in afwachting van manlief die nog allerlei interessante dingen ziet om te fotograferen. 


We zijn zo'n beetje aan het eind van ons latijn en gaan terug naar ons appartement. Het weer verandert; het gaat waaien en als we de parkeergarage in duiken voor onze gereserveerde parkeerplaats barst de bui los. Perfecte timing dus! En we kunnen binnendoor naar boven, dat is ook prettig. 

We bekijken de regen vanaf ons balkon met een aantal dichtgeschoven glaspanelen en onder het genot van een glaasje Spaanse wijn en wat chipjes. Tijd om de blog te schrijven.






5 juni 2017

Steile kust van Nienhagen. 

Vandaag worden we wakker met prachtig weer en een kalm zeetje! Wat gaan we doen?
We besluiten plaatsen te bezoeken aan de oostkant van Borgerende. Na het ontbijt op ons balkon rijden we allereerst naar Nienhagen. Daar moet de kust heel steil zijn. Hoewel niet te vergelijken met de kusten van Denemarken, Engeland en Ierland lijkt het ons toch aardig om even te gaan kijken. En inderdaad, het ziet er aardig, maar niet spectaculair uit. De strook bos die langs het strand loopt bevindt zich op een hoogte die steil afloopt. Elk jaar moet er veel werk verzet worden om de in de winter geleden schade aan de kust te herstellen. 
We lopen een stukje langs de gezellige, korte, promenade. Het is echt een pinksteruitje. Veel wandelaars en toeristen op gehuurde fietsen. Vanaf het smalle strand gaan kano's de zee op. 

Na Nienhagen zetten we koers naar Warnemunde en dat blijkt echt een toeristische badplaats. Niet in de vorm van bijvoorbeeld Zandvoort, maar veel intiemer en gezelliger. We parkeren de auto en wandelen naar het brede strand. Via het strand lopen we naar de pier in de verte. Daar aangekomen vereist het de nodige acrobatiek om op de pier te komen. We hebben geen zin om helemaal terug naar de boulevard te gaan voor een simpelere toegang. Op de pier klimmen blijkt eigenlijk nog wel te doen, maar aan de andere kant van de muur is de afstand tot de weg op de pier verder weg dan gehoopt. Maar we laten ons niet kisten en even later staan we op de pier. Het is er een drukte van belang en iedereen lijkt in een goede bui. 

Bij de vuurtoren maken we een selfie. We bekijken de drukte van de af en aan varende boten. Vervolgens wandelen we de hele pier af tot de boulevard en drinken koffie aan de haven. In de haven ligt een enorm cruise schip. Al met al leggen we weer de nodige kilometers af, maar het gaat zonder erg, omdat er veel te zien is. 
Eigenlijk willen we nu naar Rostock. Maar dat is een grote stad waar je de tijd voor moet nemen. We gaan daar maar een andere keer heen. Nu zetten we koers naar Bad Doberan. Door het centrum van Bad Doberan loopt een 900 mm spoorbaan, de enige die nog is overgebleven. Over dit spoor rijdt een nostalgisch treintje dat verschillende badplaatsen in de buurt aandoet. De stoomtrein komt elk uur voorbij. We hebben geluk, net als we daar lopen kondigt de stoomfluit de komst van het treintje aan. Nog net tijd om een paar foto's te maken.  
Bij Bad Doberan ligt ook een klooster. Een groot complex met uit elkaar liggende gebouwen achter de kerk. We kijken even om een hoekje om te zien of we het nog aankunnen. Maar het ziet er uitgebreid uit en we besluiten daar een van de volgende dagen naar toe te gaan. Verder zijn er mooie lanen met oude loofbomen waarlangs prachtig onderhouden villa's staan. 

Tijd om naar ons appartement terug te gaan. We kunnen geen boodschappen doen, want in Duitsland is 2e pinksterdag echt een vrije dag, ook voor de supermarkten. Geen nood, enkele tientallen meters van ons appartement is een chinees en een pizzeria.
We eten bij de pizzeria, die er fonkelnieuw uitziet. Het hele buurtje waar we logeren is nieuw. Er staan vierkante kleinschalige appartementsgebouwen van 3 etages hoog langs de zee. Je moet wel op minstens 2 hoog zitten om de zee te zien (gelukkig zitten we dat), want er lopen een soort dijkje en een strook struiken langs het strand die het uitzicht belemmeren.  

4 juni 2017
We worden wakker met kletterende regen! Volgens Frau Arndt is er 's nachts 40 liter water per m2 naar beneden gekomen. We laden de auto in de regen in en nemen om 9.45 uur afscheid van onze vriendelijke en behulpzame gastvrouw. En van ons gezellige, van letterlijk van alles voorziene en comfortabele appartement. 

De autobaan is gehuld in een wazig gordijn van regen en dat duurt vele kilometers. 
De rit naar Borgerende is niet zo ver en aangezien we pas vanaf 3 uur ' s middags in het appartement kunnen, maken we een omweg via Lubeck-Travemunde langs de kust. 
In Lubeck-Travemunde is de ergste regen al geweest, het mottert alleen nog een beetje. Maar de parkeerplaats vertoont enorme plassen. We maken een wandeling over de promenade en zien reddingsboten liggen en een prachtig zeilschip. Zo'n schip dat aan
allerlei sails mee kan doen. Op het strand staan rijen lege strandstoelen te wachten tot de zon gaat schijnen. We lopen tot de vuurtoren en gaan dan weer terug. Er is ook een markt met allerlei leuke, maar absoluut niet nuttige spullen. René zoekt een nieuwe riem voor bij zijn nieuwe broek die hij in Soltau kocht en vindt er zowaar eentje. De man in het kraampje met riemen heeft die in allerlei soorten en maten en prijzen. Hij maakt ter plekke de gewenste gesp eraan en maakt er indien nodig een gaatje bij. 

We gaan weer verder richting Borgerende. Tot onze verbazing komen we een tolweg tegen. Dat hebben we in Duitsland nog nooit meegemaakt. Na betaling van € 1,70 mogen we de weg op. Helaas moeten we na pakweg 300 meter rechtsaf een provinciale weg op en dat waren dus dure meters. Ze hadden wat ons betreft de tol wel 300 m verderop mogen zetten. Maar waarom zullen we klagen, € 1,70 op het vakantiebudget stelt natuurlijk niet veel voor. 

Onderweg willen we ons broodje eten, echter het is nog lastig om een beetje aardige parkeerplek te vinden. Maar een mens moet creatief zijn en dus duiken we de parkeerplaats van een supermarkt op die langs een bos ligt. De supermarkt is gesloten en de parkeerplaats verlaten. Maar er staan onder een afdakje 3 tafeltjes en bijbehorende stoelen. We zitten dus droog en comfortabel. 

Uiteindelijk arriveren we op de plaats van bestemming in Borgerende. We komen terecht in een super luxe nieuw en modern appartement met een ondergrondse parkeergarage. Een totaal andere wereld dan waar we vandaan komen. In de grote badkamer is een bad en een tv, dus je kunt vanuit het bad tv kijken... De kledingkast heeft automatisch aangaande verlichting. En het balkon met uitzicht op zee heeft verschuifbare beglazing. We zitten dus uit de wind en droog als we dat willen. We ruimen onze spullen op en gaan genieten van het balkon en een glaasje wijn. 

Inmiddels is de zon gaan schijnen en na het eten maken we een strandwandeling. Het strand is niet breed en de branding is heftig. De golven worden gebroken door lange rijen houten palen die recht het water in lopen. Bijzonder is dat er geen schelpen te zien zijn, alleen stenen en steentjes.